Je hield van het leven. Het was niet altijd even makkelijk, maar je kon van veel dingen genieten.

Je hield van je familie en vrienden. Als er één wegviel, om welke reden dan ook, had je het altijd moeilijk. Als er weer eens een nieuwe bijkwam werd die gelijk in je hart gesloten

Je hield van je onafhankelijkheid, om hulp vragen vond je maar niets. Je eigen huisje was belangrijk, lekker je eigen gang kunnen gaan en je eigen dingen kunnen doen.

Je hield van puzzelen en knutselen. Vaak heb ik bewonderend toegekeken hoe je pietepeuterige dingetjes uitknipte en opplakte. Ik had al lang de schaar met alle papiertjes uit het raam gegooid.

Je hield van je rare kleinkind dat steeds maar weer naar exotische bestemming reist. Iedere keer dat ik weer vertrok moest ik een kruisje op jouw wereldkaart zetten bij de plek waar ik heenging. Als ik terugkwam wist jij beter dan ik wat voor weer het was geweest en welke nieuwsberichten er waren.

Je hield van mensen bestuderen, je bleef altijd geïnteresseerd in wat er om je heen gebeurde. Of het nou de bezoekers van het zwembad waren die op het gras parkeerden, de laatste wedstrijd van PSV of het grote wereldnieuws, jij zorgde wel dat je in de gaten had wat er gebeurde.

Je hield er tot het einde toe van om de regie in eigen hand te houden, dat heb ik vast van je geërfd. Opa had René er gelijk al voor gewaarschuwd dat in deze familie de vrouwen het voor het zeggen hebben.

Je hield van het leven, maar nu was het klaar. Ik hou van je. Dag, lieve oma.