Wat is het toch met het weer dat iedereen er altijd over klaagt en het anders wil?

Ok, in Nederland snap ik het vaak wel. Dagenlang grijze, sombere luchten waar dan zo’n miezerig druilregentje uit valt… dat je daar niet je zonnigste humeur van krijgt is te begrijpen. Als het in Scandinavië 30 of 40 graden vriest, met een snijdende wind, kan ik het verlangen naar warmte ook goed invoelen. Of het tegenovergestelde, dat de mensen in Wau vlak voor het regenseizoen, bij temperaturen van boven de 45 graden en met overal rood stof, hoopten op een verkoelende regenbui, ja. De vochtige hitte van Cambodja kan ook behoorlijk vermoeiend zijn. Maar hier in Rwanda met het aangenaamste klimaat dat je je kunt voorstellen? Waar het van dat weer is waar wij altijd naar verlangen… Overdag zo rond de 25 graden, maximaal een keer 30, lekker zonnetje, briesje erbij. ‘s Avonds koelt het af naar ergens tussen de 15 en de 18 graden, een aangename temperatuur waar je ook nog prima bij kunt slapen. Wat valt er hier nou te klagen?

Daar denken de Rwandezen dus anders over. Ze lopen te puffen en te zuchten dat het te warm is in het droge seizoen (nu dus), en trekken dikke truien aan omdat het te koud is tijdens of vlak na buien in het regenseizoen, als het nog minstens 20 graden is en mijn blouse met korte mouwen best aangenaam. Ik heb ze al een aantal keer hartelijk uitgelachen na al het gemopper, maar dat begrijpen zij dan weer niet.