Eén van de belangrijkste onderdelen van het archeologisch park zijn de Mesitas (“tafeltjes”), de oorspronkelijke begraafplaatsen met grafheuvels. Sommige van die graven zijn blootgelegd zodat goed zichtbaar is hoe ze in elkaar zitten, met de aantekening dat sommige graven flink verstoord zijn geweest door grafrovers op zoek naar goud.

Mesita A bestaat uit verschillende graven, met opvallend, zowel primaire als secundaire graven.

Primair graven, zoals hierboven, waren de plek waar mensen vlak na hun dood werden begraven, en waar dus nog geraamtes te vinden zijn. De voorkant (ingang?) van deze graven wordt gekenmerkt door beelden, waarbij de buitenste twee hoogstwaarschijnlijk wachters zijn. De achterkant van deze graven, de daadwerkelijke begraafplaats, vertoont vaak een grote gelijkenis met de Nederlandse hunebedden zoals die in Drente te vinden zijn. Voor zover bekend is er geen relatie.

Secundaire graven bestaan uit urnen, waar de overblijvende botten in bewaard werden nadat een primair graf was geruimd en opnieuw gebruikt voor een andere persoon.