De Grotten Zonneberg zijn eigenlijk helemaal geen grotten, maar een mergelgroeve in de Sint Pietersberg (overigens ook geen berg maar een plateau). De “blokbrekers” hebben de groeves vanaf de 15e eeuw uitgegraven, van boven naar beneden, tot er zo weinig mergel over was dat verder uitgraven tot instorting zou leiden (wat evengoed af en toe gebeurd is).
De schildpad die hier als fossiel gevonden isDe Mosasaurus, later bleek hij er toch iets anders uitzien te hebbenAfbeeldingen van de dieren wiens fossielen de meegel gevormd hebben. In het missen is nog goed de laag te zien waarin veel vuursteen zit en die dus onbruikbaar was voor mergelwinning.
In totaal waren er ongeveer 8.000 gangen gegraven, waarvan helaas een deel vernietigd is bij de 20e eeuwse cementwinning door de ENCI.
De oude kaart van het gangenstelsel, met houtskool op de mergel getekendDe moderne kaart
Toen eind 19e eeuw het toerisme opkwam, realiseerden ondernemers in Maastricht zich dat de grotten een bijzondere bezienswaardigheid vormden. Zij gingen voor veel geld rondleidingen geven en om dat nog aantrekkelijker te maken vroegen ze lokale kunstenaars om hun werk in de grotten te maken.
Met toeristen in de buurt is reclame nooit ver wegLezende monnik, origineel van David van der KellenDe oude Moerdijkbrug met zijn ontwerper, Grégoire van den BreghKlassiek landschapJules Sondeijker, de maker van veel van de kunstwerken
Veel van die werken zijn nog steeds te zien, met in de grotten Zonneberg zelfs een heus museum.
Het welkomstwoord is in de loop der jaren regelmatig veranderd, de sporen zijn nog steeds te zien. Het Duitse “willkommen” is in de tweede wereldoorlog vervangen door het Engelse “welcome”, de Pruisische zwart-wit-rode vlag verloor het zwart en werd het wit-rood van de oude Maastrichtse vlag. Deze vier monniken gingen in 1640 de grotten in met een klosje touw dat ze afronden om de uitgang weer terug te kunnen vinden. Helaas brak het draadje en verdwaalden ze hopeloos. Toen ze na vier dagen gevonden werden waren ze allemaal door onderkoeling gestorven. De ingang van het museumDe Nachtwacht, op ware grootteKoningin WilhelminaPrins HendrikWilhelmina en haar afstammelingenHet Onze Vader in houtskool, een tekening uit 1540Jezus in de tempelEén van de drie kerken die tijdens de tweede wereldoorlog werden ingericht Christusbeeld met erg lange armen. Dat krijg je als je de tekening maakt bmet behulp van de schaduw van een persoon die van onder af belicht wordtSint Pieter
Chryt 
Plaats een reactie