Op ons erf hebben we een watertank staan voor 1.000 liter. Dat klinkt heel groot, maar als je met z’n vieren in een huis woont is het na vier of vijf dagen echt op. De chauffeur van de waterwagen vindt het niet fijn om zo vaak langs te moeten komen, dus na overleg met VSO was het besluit genomen om er een extra tank van 5.000 liter bij te plaatsen. Offertes aangevraagd, opdracht gegeven, keurig geregeld.

Vorige week maandag kwamen er een paar mannetjes gaten graven waar de stellage voor de tank in geplaatst moest worden. Behoorlijk diep en groot, en ons erf bleek verhard te zijn onder de laag modder, dus ze zijn een dag bezig geweest (geen pneumatische hamers of zoiets, puur handwerk). Vervolgens moesten we tot zaterdag wachten voor de stellage kwam. Dat was nog een heel circus, want het ding kon maar net onder de poort door, en onze boom stond echt in de weg. Nadat daar een paar takken afgehakt waren (zonde!!) met een machete kon de stellage rechtop gezet worden en het beton rond de poten aangebracht.

Het grind dat door het cement heen moest werd ter plaatse in kleine stukken gehakt (van het restant van onze verharding dat uit de gaten was gekomen, ruimt tenminste een beetje op). Geen betonmolen natuurlijk, dus het cement werd met een schep gemengd. Ze zijn opnieuw de hele dag bezig geweest, maar toen stond de stellage dan ook. Werd maandag vervolgd met de komst van de watertank. De aansluiting op de waterleiding werd gemaakt door een staaf te verhitten in een houtskoolvuurtje en het plastic van de tank te smelten op de plaats waar de leiding doorheen moest. Vervolgens kroop er iemand in de tank om de aansluiting van binnen af te dichten. Dan nog met een paar man de tank op de stellage zetten, de leiding aan de andere kant aansluiten en toen was het wachten op het water.

Het water kwam gisteravond. De waterwagen stond voor de muur en zoals gebruikelijk klom één van de twee mannen die dat komen brengen naar boven om de slang in de tank te hangen. Pomp aanzetten en vullen maar. Dat ging goed totdat de nieuwe tank bijna vol was. Een luid gekraak en de stellage bezweek onder het gewicht van de volle tank. Verbogen staal, gesprongen lasnaden, gescheurde tank, 5.000 liter water die in een grote golf over een modderig erf stroomt. Puinhoop.

Toch was dat allemaal niet de grootste angst die eerste ogenblikken. Waar al onze aandacht naar uitging was het feit dat de man van de waterwagen nog bovenop de stellage had gestaan toen die instortte. Het is goed afgelopen. Als door een wonder stond hij aan de goede kant, waar de stellage is blijven staan en de tank niet naar toe is gevallen. Hij heeft bij het instorten van de stellage er af kunnen springen en liep wat mank toen hij wegging, maar had geen ernstige verwondingen.

Vanochtend begrepen we van de “aannemer” dat hij van tevoren al had gedacht dat het ijzer niet sterk genoeg zou zijn om de volle tank te dragen, maar er was niets beters beschikbaar. Ik zou bijna een aanklacht indienen wegens een poging tot doodslag, maar hier halen ze hun schouders op (ook het slachtoffer) en wordt een beetje lacherig gereageerd. Sommige dingen zal ik wel nooit gaan begrijpen en in dit geval wil ik dat ook niet!