De aarde is rood en droog. Er waait een hete wind. De wolkenloze lucht is grijzig. Een kleine tornado draait boven de weg, een rode werveling in de lucht. Stof!

Overal is stof. Op de grond, in de lucht, op papieren die je een uur laat liggen, in huis, in kantoor, op straat. Het is niet moeilijk aan te wijzen welke bladeren al een paar weken aan de bomen zitten en welke net gegroeid zijn. De nieuwe zijn helder groen, de oudere zijn rood van het stof. Zo werkt het met alles. We vegen ons hele huis iedere week, inclusief de raamkozijnen (ja, met een bezem). Iedere keer weer is alles bedekt met een laag stof alsof we maanden niets gedaan hebben. De bezem staat klaar bij de deur voor dagelijks gebruik, we trekken onze schoenen uit als we naar binnen gaan om niet het stof door het hele huis te verspreiden. Helpen doet het niet echt.

Ook op kantoor ligt overal een laagje stof op. Stofzuigers kennen ze hier niet (ik denk ook niet dat ze het lang zouden overleven), dus de schoonmaakster verwijdert het stof door met een oude lap op de oppervlakten te slaan. Dat het dan gelijk weer neerdwarrelt maakt daarbij niet zoveel uit. De vensters hebben geen glas, er zit alleen gaas in om de insecten buiten te houden, dus de wind blaast er continu doorheen. Dat is wel fijn bij deze temperatuur, maar het blaast ook al het stof naar binnen’.

Als ik over straat heb gelopen en ik wrijf bij thuiskomst over mijn gezicht, dan zijn mijn vingers zwart van het stof gecombineerd met zweet. Vies! Het gebeurt vooral als er een auto over de weg langs je rijdt. Waar de straten een half jaar geleden bestonden uit modder, ligt er nu een paar centimeter stof op. Het rode stof zit ook overal in en op onze kleren. De Nederlandse wasmachine kreeg het er niet uit, maar hier hebben we een wondermiddel. Blauwe zeep. Soms in poedervorm, meestal als een staaf harde zeep. Geen idee wat er in zit, maar het werkt. Inwrijven, uitspoelen, en al het rode stof is verdwenen. Probeer het niet met een lekkere zachte Nederlandse zeep, dat werkt niet.

Het stof in de lucht zorgt er voor dat we veel hoesten, veel mensen hier hebben ook problemen met hun luchtwegen. Zo gek is dat niet. Vorige week werd de straat geveegd. Dat doen ze hier met bezems zonder steel, gemaakt van takken. Overal dwarrelt het stof op en de dames die vegen staan daar de hele dag in zonder enige bescherming, mondkapjes hebben ze niet. Ze kwamen onderweg even bij ons kantoor water drinken. Tot mijn verbazing had één van hen een baby op haar rug hangen. Ik zou continu bang zijn dat het kind op de grond valt als je je voorover buigt, wat de enige manier is om de straat met een takkenbos te vegen. Dat schijnt hier niet te gebeuren, de kinderen klemmen zich als kleine aapjes aan hun moeders rug vast en blijven hangen. Maar afgezien van het risico om te vallen heeft het kind na een uur vegen met zijn moeder genoeg stof in zijn longen gekregen om zijn leven lang astma te hebben. Gezond is anders! De Europese normen voor de toegestane hoeveelheid fijnstof in de lucht gaan ze hier waarschijnlijk nooit halen.