“Zo, dat is mijn quotum voor deze week.” De politieagent klapt zijn bonnenboekje dicht en staat op van zijn stoel bij het grote raam, waar hij ruim een uur heeft zitten uitkijken over een enigszins verlopen Amsterdamse winkelstraat. Ik kijk naar hem en stel niet de voor de hand liggende vraag. Nee, dit is niet de meest effectieve inzet van politiemiddelen, dat weten we allebei. Buiten miezert het en begint de schemering in te vallen, de auto’s remmen af voor het op rood springende stoplicht. Dat doen ze niet allemaal en daarom zat hij hier, in het door de gemeente tot buurtkantoor omgebouwde voormalige winkelpand. Hij schrijft bekeuringen uit voor auto’s die door rood of oranje rijden, het stoplicht negeren dat hier vrijwel overbodig staat te zijn. De kruisende straat is immers afgesloten, dus een echt gevaarlijke situatie is het niet. De agent zit hier regelmatig, vooral als het een paar dagen slecht weer is geweest. Het is een makkelijke en comfortabele manier om te voldoen aan de hem opgelegde verplichting om iedere week een bepaald aantal bonnen uit te delen, rond de eeuwwisseling de nieuwe vorm van prestatiemeting bij de politie.

Hier in Cambodja maken ze het nog een graadje bonter, doen ze aan prestatiebeloning voor de politie. Het verkeer is gevaarlijk door volstrekt onverantwoordelijk gedrag en een volledig gebrek aan kennis van verkeersregels van bestuurders van brommers en auto’s. Het aantal slachtoffers stijgt hard, dus daar iets aan doen is een nobel streven. Om te beginnen is er in maart een nieuwe wet aangenomen waarin de regels beter zijn vastgelegd en de boetes voor overtredingen flink verhoogd. Dan verwacht je misschien een voorlichtingscampagne en vlak daarna een actie waarin de politie eens flink gaat handhaven om iedereen duidelijk te maken dat ze zich aan de nieuwe regels moeten houden. Niet in Cambodja. Daar kondigt de politie in alle media aan dat ze het eerste half jaar de nieuwe wet niet zullen handhaven omdat niemand nog op de hoogte is van de nieuwe regels. “Niemand” betekent dan: inclusief de politie-agenten zelf. Inmiddels zouden alle verkeersagenten opgeleid moeten zijn en de regels moeten kennen, dus gaat er binnenkort gehandhaafd worden. Voor die tijd moet er nog een corruptieprobleempje opgelost worden. Agenten verdienen vrijwel niets en gebruiken vermeende verkeersovertredingen om een centje bij te verdienen. Dat bevordert het vertrouwen in de correcte handhaving van regels niet, dus daar moet iets op bedacht worden. Nee, we gaan natuurlijk niet de salarissen verhogen zodat corruptie niet meer nodig is om je gezin niet te laten verhongeren. We bedenken een list, we gaan de corruptie bestrijden door het te legaliseren. Voortaan mogen agenten 70% van de boetes die ze uitschrijven zelf houden, de rest gaat naar het korps of de schatkist. Dat noem ik nog eens prestatiebevorderende middelen. Het zal waarschijnlijk wel boetes gaan regenen (of zou je er nog steeds onderuit kunnen komen door 80% van het bedrag zonder het uitschrijven van een bon rechtstreeks aan de agent te betalen?), maar opnieuw, of dit nu de meest effectieve inzet van politiemiddelen is valt te betwijfelen.