Rwandese restaurants zijn notoir traag in hun service. Een uur wachten voordat je je eten opgediend krijgt is geen uitzondering. Als het restaurant vol zit met klanten, kan ik me dat best voorstellen, maar dat lijkt niet de oorzaak te zijn. Het gebeurt ook als je de enige klant in het hele restaurant bent. Misschien dat het komt doordat alles helemaal vers klaargemaakt wordt. Het is immers niet eenvoudig in te schatten hoeveel klanten er op een dag komen en wat al geprepareerd is, kan niet meer bewaard worden. Ik kan er alleen maar voorstander van zijn als zuinig wordt omgegaan met eten, maar waarom het dan ook een half uur moet duren om een kopje koffie te serveren?

Voor de meeste Rwandezen is de lunch de hoofdmaaltijd van de dag, en dus wordt er tussen de middag warm gegeten. Veelal wonen ze te ver van hun werk om tussen de middag thuis te gaan lunchen, en dus eten ze in een restaurant. Juist, je ziet het probleem aankomen. Iedereen wil tegelijkertijd lunchen, en de trage service van de restaurants betekent dus… dat mensen erg lang van hun werk weg zijn. In de meeste Afrikaanse landen zou dat geen probleem zijn, dan duurt de lunchpauze gewoon wat langer, maar daar wordt hier toch iets anders tegen aangekeken. Economische groei en efficiëntie zijn belangrijk en dus kwam er een order van de president dat de lunchpauzes nog maar een uur mochten duren. Het resultaat is dat bijna alle restaurants nu tussen de middag een buffet serveren, waar het eten al klaarstaat en iedereen zelf kan opscheppen. Dat heeft als bijkomend voordeel dat de Rwandezen hun voorliefde voor veel en maagvullend eten prima kunnen uitleven.

Een buffet bestaat hier standaard uit drie secties. Eén sectie bestaat uit twee of drie soorten vlees (waarvan je geacht wordt maar één stukje te pakken, meer wordt niet op prijs gesteld), de tweede sectie bestaat uit verschillende soorten groenten (waarvan er minstens één bonen is). En tot slot (of eigenlijk, om mee te beginnen, en veruit het belangrijkst) de maagvullers: een flinke selectie uit gebakken aardappels, gekookte aardappels, gestoomde bakbanaan, gestoofde bakbanaan, witte rijst, gekruide rijst, yam, ugali (een koek van maismeel) of cassave. In de restaurants waar regelmatig buitenlanders komen hebben ze meestal ook nog een klein hoekje met salade (overheerlijke avocado, mijn absolute favoriet!). En dan is het leuk om de verschillende culturen te observeren. Waar de westerlingen over het algemeen (en ik generaliseer) een flinke hoeveelheid salade op hun bord scheppen, een klein beetje aardappels of rijst, flink wat groenten en soms een stukje vlees, daar doen de Rwandezen (opnieuw een generalisatie) het anders. Het bord wordt eerst vol geschept met verschillende soorten maagvullers (en dan bedoel ik ook echt vól), zodanig dat ik denk dat er niets meer bij kan. Daar bovenop gaan de groenten, bij voorkeur de bonen, en een stuk vlees. Soms gaat er nog een beetje salade bij. Het uiteindelijk resultaat is een bord eten waar ik waarschijnlijk drie dagen van zou kunnen leven…