Willem van Normandië stichtte in 1065 de Abbaye aux Hommes, mannenabdij, als voorwaarde om goedkeuring te krijgen van de paus voor zijn huwelijk met Mathilde van Vlaanderen. Mathilde stichtte de vrouwenabdij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Caen maandenlang hevig gebombardeerd werd door de geallieerden en grotendeels verwoest, diende de mannenabdij als opvangplek voor de burgerbevolking. Dat was goed gecommuniceerd en ook vanuit de lucht duidelijk door het rode kruis op daken en open ruimtes, zodat de abdij gespaard bleef en de vluchtelingen grotendeels overleefden.

Het oude scriptorium en de andere grote zalen worden nog steeds gebruikt voor ontvangsten en trouwerijen.

De centrale eretrap is zodanig gemaakt dat de treden op hun plaats worden gehouden door het gewicht van de andere stenen, metselspecie niet nodig. De smeedijzeren leuning is een 18e eeuws meesterwerk.

Benedictijner monniken hechten groot belang aan tijd en plicht. In de kloostergang hing daarom een prachtige klok met daaronder het rooster voor de monniken en een aanmaning om vooral je plicht te vervullen.

De Sint Stefankerk is romaans, met uitzondering van de gotische torens en het koor.

Let op de koppen op de koorstoelen, die allemaal verschillend zijn. Willem de Veroveraar is hier begraven onder een marmeren grafsteen.